Snipper 16
Tikkel genant (1)
We hadden een oud Dafje gekocht en mijn vrouw reed er voorzichtig mee rond, terwijl ik haar vanuit de passagiersstoel kalmerend toesprak, wat alleen maar haar ergernis opwekte. Zij had haar rijbewijs op aandringen van haar vader op haar 18e gehaald, maar we waren nu 15 jaar verder en het aantal auto's op de weg was minstens vertienvoudigd. Dat zij maar één werkend oog had en dus weinig diepte zag, maakte haar extra schrikachtig. Ik nam me voor zo snel mogelijk rijles te nemen. Maar eerst moesten we een ander probleem oplossen: waar zat bij de DAF de ingang van de benzinetank? Nergens was een knop te zien, of iets dat op een opening leek. Toen we de auto overnamen was de tank vol, maar nu, na een half jaar zuinig rijden, begon het wijzertje de nullijn te naderen. Naar een tankstation rijden en het daar vragen, was geen optie. Want als man hoorde ik dit natuurlijk te weten en ik was mans genoeg om er niet over te piekeren mijn onkunde te etaleren. ‘Ga dan alléén naar het tankstation’, stelde ik voor, ‘als vrouw mag je zoiets best vragen.’ Maar zij durfde niet te rijden zonder mijn twee extra ogen. De oplossing kwam bij toeval: we waren op bezoek bij uitgever Thomas Rap in zijn halve boerderijwoning in Eemnes en spraken over vrolijke zaken. Dat was het enige onderwerp dat hij duldde. Dus durfde ik hem te vertellen over ons toch eigenlijk wel grappige probleem, en het vermaakte hem zeer. Toen we vertrokken liep hij mee naar het Dafje en terwijl hij ons breed lachend aankeek klapte zijn rechterhand de kentekenplaat omlaag. En verrek, dáár was, verscholen achter het nummerbord, de draaiknop van de benzinetank te zien.