Encyclopedie van op het nippertje geredde kennis (en andere stukjes om te lezen)

[p. 63]

Nipper 52

Gied Jaspars

We hadden eind jaren '60 een lage woonboot op de Jacob van Lennepkade in Amsterdam en op een dag tikte iemand tegen het kleine deurtje en kwam dubbelgevouwen het trapje af. Hij deed qua lengte en motoriek denken aan monsieur Hulot, maar hij was het niet. Hij droeg een bril.

‘Gied Jaspars’, zei hij en bleef daarna een half uur aan het woord.

Hij vertelde over zijn werk als televisie-producer bij de VPRO en toonde zich verheugd dat ik daarvan had gehoord. Ik vond dat vertederend. Hij produceerde en/of regisseerde Hoepla van Wim T. Schippers, de Goed Nieuwsshow van Sonja Barend en allerlei andere tv-programma's. Iedereen had van hem gehoord.

Hij had een idee, vertelde hij nu. Het kwam er op neer dat ik samen met Wim Noordhoek een televisieserie moest gaan schrijven met Johnny Kraaykamp in de hoofdrol. Dat konden we uitstekend, dat wist hij. Hij las Propria Cures en kende onze stijl van schrijven. Ik moest er alvast maar stevig over gaan nadenken en er met Wim over praten, dan kwam hij over enige tijd wel weer langs.

Na die eerste kennismaking kwam ik Jaspars nog wel eens tegen bij boekpresentaties of een omroepbijeenkomst, altijd in gloeiende haast en snel weer vertrekkend met wapperende jaspanden. Tijdens zijn eeuwige jacht naar een beter idee moet hem het plan van een serie met Johnny Kraaykamp zijn ontschoten. Ik heb hem er ook nooit aan herinnerd. Ergens moet ik nog een kladje hebben met wat ik destijds wel een humoristische Kraaykamp-scène vond. Ik vrees het moment waarop ik het ooit weer tegen kom.

Voor iemand met Jaspars energie werd de TV-wereld kennelijk al snel te belemmerend en niemand keek raar op

[p. 64]

toen hij samen met regisseur Samuel Meijering een revolutionair opbergsysteem voor de gereedschappen van de thuisklusser bleek te hebben ontworpen. En dat niet alleen, adrenaline briesend vertelde hij in een actualiteitenprogramma hoe hij en Samuel het idee tijdens harde, zeg maar gerust KEIHARDE onderhandelingen hadden verkocht aan een fabrikant. Voor een miljoen! De Rolykit, een oprolsysteem, werd inderdaad op de markt gebracht, en in 17 miljoen exemplaren verkocht. Ik heb er zelf ook nog één in de kelder liggen, het zou voor mij best een handig opbergmiddel geweest zijn als ik van systematiek en opbergen had gehouden.

Na dit succes ontwikkelde het duo een zwenkwieltje zonder dood punt. Het revolutionaire voordeel hiervan zie ik niet ééntweedrie, maar Jaspars had het me ongetwijfeld kunnen uitleggen. Meijering was het technisch brein, Jaspars de verkoper. Maar helaas bleek er al een octrooi te bestaan op het zwenkwiel.

Een hologrammen-galerie was zijn volgende project en als hij nu nog geleefd had zou Gied Jaspars de drijvende kracht geweest zijn achter bijvoorbeeld zoiets als een toeristisch project om virtueel rond de maan te vliegen.

Maar Jaspars werd ziek en wond daar op radio en TV geen doekjes om. Darmkanker had hij en dat het geen lolletje was om met een stoma te leven legde hij in detail uit aan iedereen die het wilde weten en velen die dat niet wilden. Maar hij was niet op zoek naar medeleven en nog minder naar medelijden. Zijn laatste bezigheid was het radio-TV programma van Natuurmonumenten, waarin hij verhalen vertelde over kleine dingen die hem in de natuur opvielen. Hij leek in die laatste tijd gelukkiger dan toen dynamiek nog zijn handelsmerk was. Jaspars overleed in februari 1996, hij was 56 jaar.