Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStemme: Philander ging laest langs de kant.1. O Lieffelijke lenten soet,
Wat brengt gy vreugden aen,
Wanneer als gy ons dus begroet,
Met opgepronkte Laen,
Gy doet het alles weer
Vernieuwen na begeer,
En spruyten uit,
| |
[pagina 68]
| |
De velden getapijt,
Beloven nu ter tijd,
Dat Boreas henen glijt.
2. De werken van den Opperheer
Die ziet men over al,
Nu dat hy gras en kruiden weer,
Doet spruiten uit het dal,
En schenkt ons weer de vrucht,
En aengename lucht:
Waer door men ziet,
Het al verheugen dan,
Wat adem blasen kan,
Roep den hoogen hemel an.
3. Als wy ons oogen keeren maer,
De groene velden in,
Wat sien wy niet al heyren daer,
Die met een vreugde zin,
Des Heeren lof seer schoon,
Verheffen op haer toon,
En roepen uit:
O Godt wat doet gy niet,
Want alles wat men ziet,
Kom wanneer als gy 't gebied.
4. Gy zijt alleen die onderhoud,
Den mensch en ook het vee,
Die in 't begin hebt opgebouwt,
Den Hemel aerde Zee,
En steld haer palen noch,
Dat sal den mensche doch,
Voor dankbaerheid
Vergelden aen u Heer,
Dat gy hem meer en meer,
Soo begonstigt tot u eer.
5. Komt hier o mensch leerd met verstand
Te kennen hem alleen,
Die met een vaderlijke hand,
| |
[pagina 69]
| |
Ons als sijn kinders kleen,
Gestadig drinkt en voed,
Door segen en voorspoet:
Onweerdig ons,
Indien wy niet voortaen,
Gelijk het dient gedaen,
Met ons hert na boven gaen.
6. Verandert u in nieuw gewaed,
Wie dat gy wesen meugt,
Den rijkdom van u nieuwen staet,
Is liefde tot de deugt:
O mensch, aendoet den mensch
Na Godes eigen wensch,
Soo sult gy ook,
Eens komen in 't dal,
By 't lieffelijk geschal:
Daer nooit jeugt verdorren sal.
|
|