Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStemme: Ach Helena ach! myn waerde.1. HOe vermakelijk is de Meye,
Als wy sien de boomtjes staen
| |
[pagina 63]
| |
Met haer bloemtjes velerleye,
Net en keurlijk om en aen,
Als wy stadig in de ooren,
't Soet geluid der vogels hooren:
't Wijl het Nachtegaelje sinkt,
Dat het door de velden klinkt.
2. Doch wat kan ons egter smaken,
't Geen men maer en hoord of ziet,
Sijn 't voorwaer geen beter saken,
Daer de mond wat van geniet?
Oordeelt vry dit eens ter degen,
Achtjet voor geen meerder segen,
Dat wy zien het aerd gefruid,
Dan het Nachtegael gefluit.
3. Siet hoe Godt nu al de boomen,
Overlaet met vruchten goed,
't Wijl dat hy de milde stroomen,
Van sijn segen open doet,
Eerst doet hy de botten komen,
En daer uit de schoone blomen,
Uit de blommen metter daet,
Sietmen dat de vrucht ontstaet.
4. Die nu zijt geneigt te snoeppen,
Gaet maer tot den Boogertman,
't Schijnd als of de boomen roepen,
Plukt mijn vrucht en eet 'er van,
't Is al voor den mensch gewasschen,
Doch voor al wilt hier op passen,
Dat den Appelman hier naer,
U niet maent voor sijne waer.
5. Nu kan yder na begeren,
Krijgen dat sijn herte lust,
't Sy van Appels ofte Peren,
Want daer is op onse kust:
Alderhande slag verkregen,
| |
[pagina 64]
| |
Door des Heeren milden segen,
Die alleene dient erkend,
Dat hy 't ons van boven send.
6. Schoon de boomen s'winters schijnen,
Te verdorren t' eenemael
En van koude schier verdwijnen,
Als wy weer de nachtegael
Hooren met haer soete stemmen,
Die ons doet in vreugden swemmen,
Ist weer heerlijk in der daet,
Opgepronkt met nieuw gewaed.
7. En dat wy noch daer en boven,
Sien de vruchten velerley,
't Ciercel van ons Tuin en Hoven,
Na het groentje van de Mey,
Die gelijkerwijs den regen,
Komen van den boom gesegen,
Kander aengenamer zaek,
Sijn tot lust en tot vermaek.
8. Wat behoord men dan te weten,
Als men zulke dingen ziet,
Dat wy slechs maer vruchten eten,
Neen voorwaer gelooft het niet,
Daer behoord al meer te wesen,
Hert en zinnen opgeresen,
Dienen Godes Majesteid,
Te betoonen dankbaerheid.
9. Hy die sijne rijke gaven,
Aen ons mildelijk besteet,
Wenst met een dat wy doorgraven,
Ook ons hert op dat het weet,
Van der aerden op te dringen:
En hem eer en lof te singen,
Tot ons hulpe seer bequaem,
En tot luister van sijn naem.
| |
[pagina 65]
| |
10. 't Is een plicht seer weerd t'aenmerken
Van een Christelijk gemoed,
Dat men om de liefdens werken,
Die ons Godt van boven doet,
Wederliefde weet te plegen,
En te danken voor den segen,
Die op ons gegoten word,
Even als den regen stort.
11. Komt dan die u Tuin en Hoven,
Heden overladen siet,
Wend aendachtig 't hert na boven,
En vergeet de schepper niet:
't Komt uit sijne milde handen,
Al het zoet gewas der landen,
Eet dan vrucht maer ziet ook aen,
Waer de selve komt van daen.
|
|