Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStemme: Ik groet u Maget reyne.1. WAt is des menschen leven
Vol boosheid opstinaet?
| |
[pagina 13]
| |
Hoe werd hy staeg gedreven
Tot alderhande quaet,
Tot list en snoode vonden,
't Is te beklagen Heer,
Dat ons de vuile sonden
Vervoeren meer en meer.
2. Door Satans boose lusten
Soo werd hy staeg verleid,
Die laet hem nimmer rusten,
Maer soekt met neerstigheid,
Hem op zijn weg te bringen,
Door alle quaet bedrijf,
Daer hy hem gaet omringen
En plagen ziel en lijf.
3. Dat kan ik regt bemerken
Aen 't geen ik hier bestont,
De gruwelijke werken
En goddeloose vond:
De duivel den verleider
Van 't menschelijk geslagt,
Dat was den weg bereider
Daer ik ben toegebragt.
4. Ik ben, eylaes! gekomen
In d'alderdiepste poel,
De sond heeft my genomen
In haer onrein gewoel,
'k Hebbe veragt met allen,
Des Heeren rein gebodt,
Dies ben ik nu gevallen
Tot soo een droevig lot.
5. Het schepsel dat te voren
Was van den Heer gestelt,
Heb ik door mijnen toren
Ter aerden neer gevelt:
Ik brak met mijner handen
| |
[pagina 14]
| |
't Geen was van Godt gemaekt,
Waerom ik ben ter schanden
Ellendiglijk geraekt.
6. Mijn hert en mijn gedagten
Vol boosheid disperaet,
My hier dus verre bragten
Dat ik ging metter daet,
Mijn even naesten krenken
Door gruwelijk bedrijf:
Die ik moest liefde schenken,
Die bragt ik om het lijf.
7. Daerom wil ik geduldig
Nu van de Werelt gaen,
De doodt die ben ik schuldig,
Om 't geen ik heb misdaen:
Ter neer heb ik geslegen
Een beeld tot Godes eer,
Dies wil ik daer en tegen
Belijden voor den Heer.
8. Wilt my nu gunst bewijsen,
O Godt, in dese pijn,
Na dien de sonden rijsen
Als bergen hoog voor mijn:
Ik weet ik ben niet weerdig
Te zijn van u verschoont,
Maer gy vergeeft regtveerdig
Die regt berouwen toont.
9.Gy kont my nu op heden,
Al zijn mijn zonder zwaer,
In 't Paradijs doen treden,
Ook met den Moordenaer:
Door Christi reijne wonden
Werden wy weer verblijdt,
Al zijn des Satans vonden
Seer listig t' aller tijdt.
| |
[pagina 15]
| |
10. Ik ben gantsch vol oneere
Van mijner Jonkheid aen,
Wout gy dan met my, Heere,
Na u streng oordeel gaen,
Ik ware waerd versteken,
Om in de helsche pijn
Te wesen afgeweken
En eeuwig daer te zijn.
11. Maer gy zult my niet sende
U tooren in gevaer,
Die mijne broosheid kende
Eer ik geboren waer:
Gy zult my niet kastijden
Na mijner sonden schult,
Daerom wil ik nu leiden
En sterven met gedult.
12. Spiegelt u hier nu allen
Tot uwer zielen baat,
Op datje niet moogt vallen
In soo bedroefden staet,
Gelijk ik ben gekomen:
Neemt altijd uwen keer.
Ontrent de weg der vromen,
In ootmoet voor den Heer.
13. Toont u altijd kloekmoedig
Tegen des Duivels magt,
Die als een Leeuw seer woedig
Gaet om u dag en nagt:
Weert of de boose pijlen
Waer mede dat hy met list
De menschen soekt by wijlen
Te slepen in zijn nist.
14. Mijn Nichten en mijn Neven,
En al mijn naeste bloed,
Nu wil ik u begeven,
| |
[pagina 16]
| |
Maekt dat gy beter doet:
Als ik door dwase sinnen
Alhier ging regten aan,
Wilt eer de deugt beminnen
En in Gods wegen gaen.
15. Wel aen nu wil ik scheiden
Hier van het aardsche dal,
O Godt, wilt my gelijden
Daer ik eens rusten zal:
Laet my na deze banden
Voor u zijn onbevreest:
O Heer, in uwe handen
Beveel ik mijnen geest.
|
|