|
| |
| |
| |
Aen den Lezer.
SIet hier eerwaerde Lezer dit
Al wederom het swart in 't wit:
Al wederom een nieuw Gedicht,
Dat ik brengen sal in 't licht,
Gy die u stemmen maekt bereyt
Om nu, of dan in vrolijkheid,
Te quelen op een soete wys
Tot Godes lof, en eer en prys,
Het welk na reden mag geschien,
En ook ons plicht is boven dien,
Komt altesaem, ik noodt u hier,
In dit myn ploegje van Papier,
Dat geeft u nu en dan wat stof,
Tot Godes prys, en eer en lof,
Maer dit en is niet toebereyt,
Met spotterny, en ydelheid,
Met lichte grillen van de jeugt,
Daer in de wereld zig verheugt
'k Nam liever Pen en Inct Papier,
En smeet het altemael op 't vier,
Want als wy zien wat heerlykheid,
Dat Godt heeft in den mensch geleid,
En dat hy onder al dat leeft,
Aen hem de meeste wysheid geeft,
Ja stelt hem boven al gewis,
Van 't geen hier op der aerden is,
Wat zyn wy menschen niet verpligt,
Te pryzen dat oneindig ligt.
| |
| |
Want als Godt alle dingen schiep,
Den hemel hoog den afgrond diep,
De Son, en Mane boven al,
De Kleyne Lichten groot van tal,
Het velt met Vee, en jeugdig gras,
En watter is of eertyds was:
So quam hy op het leste maer
En schiep den mensch dat edel paar,
Begaaft met hooger geest en zin,
Mits dat hy hem gaf wysheid in,
Siet alle dingen wasser eerst,
Den mensch nogtans alleen die heerst,
Wel weerde Vrienden, nademaal,
Dat ik alhier dan dit verhael,
Tot Godes lof en eere schreef,
En zo syn hooge naam verheef,
My dogt het had al beter grondt,
Als dat ik zong met venus mondt.
Maar yemandt nu van u misschien,
Die dit myn boekje komt te zien,
Die sal wel zeggen 't is te kleen,
Voegt u twee deeltjes vry by een,
En stelter eens soo veel nog in,
Dan is het Boekje na ons zin,
Maer vrienden zo het alzo was,
Ik bidt u oordeel niet te ras,
Soo yemant neemt ter handt een zaek,
Uyt treurigheid of uit vermaak,
Soo hy 't maer doet ter goeder meen,
Soo is 't al goet 't is groot of kleen,
Dog ik bekent myn boekje hier,
Heeft nergens na den volle swier,
Ook zynder veel gebreken in,
En evenwel nog niet te min,
| |
| |
Vindt gy daer spot of sot geklap,
Dat 's buyten myne wetenschap,
Nu Sangers komt, ey komt te gaer,
Singt vrolyk en verblydt malkaer,
Men seyt veel praat en vult geen zak,
Dus schoon ik duysent woorden sprak,
De werken moeten tuygen zyn,
De eer aen Godt, en niet aen myn.
|
|
Auteursrechtvrij