Dichterlyke mengelingen
(1833)–J.F.C. Verspreeuwen– Auteursrechtvrij
[pagina 51]
| |
[pagina 52]
| |
En braken van liefde
Tot u, Roosje, los.
Daer is nog dat beekje,
Dat murmlende beekje,
Dat zwanger van vreugd,
Die hemelsche goodjes
In zilveren bootjes
Deed zwerven, ô Roosje!
Om 't zoete uwer jeugd.
Daer stond gy en praelde,
Vorstin van den hof,
En in de prieeltjes
Der vogelen keeltjes
By 't ritslend gebladert
Verspreden uw lof.
Nu slaet gy daer kwynend
By 't beekjen alleen;
En 't rood uwer koontjes,
| |
[pagina 53]
| |
Dier lagchende koontjes
ô Roosje! verdween.
En 't murmlende beekje
Zoo trotsch en zoo grootsch,
Dat eertyds uw lof zong
En bly door den hof drong
Is treurig en doodsch.
|
|