Dichterlyke mengelingen(1833)–J.F.C. Verspreeuwen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 24] [p. 24] Bede. 't Was morgend: de zon scheen zoo hel in de lucht, De kiel sneedt de Scheld door in pylsnelle vlucht. De wind blies uit 't westen, en zond naer ons oord Een Zephir, en 't water zwol op in zyn boord. Dan sprak ik onthutst tot het spelende vocht: ‘Och of ik met u langs de Dyl vloeyen mocht! Links loopt er de Nethe, rechts is die rivier En kruist door een stad my zoo heilig, zoo dier. [pagina 25] [p. 25] Daer ziet men een brug, ze is van steenen gebouwd, Let, of u geen meisje daer weenend beschouwt. Zoo zeg dan: och, ween niet, hy is u getrouw, En stelpt uwe tranen en staek maer uw' rouw. En slaekt zy een zucht, vol van droefheid en smart, Bewaer dien tot hier, schiet hem dan in myn hart. En vraegt zy: wat spoedt gy, ô water! zoo vlug? Gy zegt dan: ô meisje! ik ben morgen terug. En roept zy: daer, kus hem, ô water! voor my, Dan brengt gy en 't zuchtje en het kusje naer my. En snikt zy: gy vlucht toch en laet my in rouw; Zoo zeg dan: och, ween niet, hy is u getrouw.’ Vorige Volgende