Gezangen der vrije-metzelaaren

[p. 161]

De tevreedenheid.

Wijze: Ah! que je sens d'imputience.

Kom Broeders zingen wij in 't ronde,

Een Lied ter eer' der Metz'laarij:

Dat ieder zich uit s' herten gronde,

Volvrolijk maakt, vernoegt en blij.

Zoo heugelijke stonden,

Wij nooit op de aarde vonde:

Hier leeren we onzen pligt,

Bij 't Oosterschijnend-Licht.

Geen Pen, noch duizenden van monden,

Kan ooit beschrijven dat Gezigt.

Wel aan dan Profaan,

't Is met u gedaan,

En uw valsch bestaan;

Laat ons maar begaan:

Mijn Broeders 'k vermaan', (bis.)

Houd aan, houd aan, houd aan, houd aan.

Vreugde! ô vreugde! zoo wel bij ons beraan. (bis.)

Zoo wel bij ons beraan. (bis.)

[p. 162]

2.

 

Lost West- en Noorder Batterijen,

 

Gelaan met Sterk-Kruid uit deez' Ton:

 

Maakt Vuur van vreugde en van verblijen,

 

Ter eer' van onze groote zon.

 

Dat 't Driemaal-drie nu zwaaije!

 

't Kanon ook Driemaal draaije!

 

Met orde vol beleid,

 

En Metzelaaren vleit:

 

Op dat ge uit 't Oosten woeker maaije,

 

En 't Altaar der Bescheidenheid.

 

Wel aan dan Profaan,

 

't Is met u gedaan,

 

En uw valsch bestaan;

 

Laat ons maar begaan:

 

Mijn Broeders 'k vermaan', (bis.)

 

Houd aan, houd aan, houd aan, houd aan.

 

Vreugdel ò vreugde! zoo wel bij ons beraan. (bis.)

 

Zoo wel bij ons beraan. (bis.)