Gezangen der vrije-metzelaaren

[p. 157]

De broederschap.
(Vertaaling van het nevensstaande.)

Op dezelfde Wijs.

Wat geluid! welk een toon! wat vreugde doet zich hooren!
Wij zijn maar één Gestagt: wat kan ons meer bekooren?

Veréént onder de Wet der ed'le Broederschap,

Is ons geluk ten hoogsten trap. (bis.)

Is 't een betovering? zijn we in Astréa's tijden?
'k Hoor overal een Zang die allen moet verblijden;

Blijft altijd eensgezind, trekt toe de Vriendschapsband, } bis.

Zoo breekt gij alle kracht der Vijand'lijke hand. }

Wij lachen met de Roem die Trotschen vaak waardeeren:
Nooit is ons hart ontëert door zulk een wanbegeeren.

De blanke Deugd alleen die regelt ons bestaan:

Zij ciert ons ook met lauwerblaân. (bis.)

[p. 158]

 

Onschuldig eeren wij de Wetten onzer l'ad'ren,

 

En vieren het Geheim dier wijze Kunstbewaard'ren,

 

Blijft altijd enz.

De zon die bij ons Werk als Voorzitster regeere,
Die eeren wij op 't hoogst; Zij, onze Deugd vermeere:

Beklaagen wij in 't hart den blind en dwaas Prosaan,

Die mist het Licht van ons bestaan. (bis.)

Des waerelds Vriendschap is zomtijds voor weinig uuren;
Bij ons alleen kan zij bestendig blijven duuren.

Blijft altijd enz.