Gezangen der vrije-metzelaaren

[p. 133]

Antwoord aan den vertrekkenden broeder.

Op dezelfde Wijs.

Zult Gij ons dan nu begeeven?

Welk verdriet gevoelt mijn Ziel!

Gij waart 't leven van ons leven,

Dat ons aller Hart beviel.

Waarde Broeder! hooglijk te achten,

Uw Vertrek baard innig smart;

Ach! hoor doch naar onze klagten,

En de wenschen van ons Hart.

Keer ei! keer doch, kan het weezen,

Tot ons weder, velt den druk!

Wees doch met ons als voor deezen;

Geef ons weder dat geluk!

[p. 134]

 

Wil de Broederschap verblijden!

 

Leenig toch ons lang verdriet!

 

Heel ons droevig zielen lijden;

 

En ontrek u onzer niet!

Dan, helaas! zult gij vertrekken,

De Opperbouwheer, waar het zij,

Wil den draad uw's leeven rekken;

Blijde voorspoed blijve u bij.

Wijsheid doet uw Ziel ontfonken!

Schoonheid strekke u tot cieraad!

Sterkte worde u meer geschonken!

Alles in een volle maat.