Gezangen der vrije-metzelaaren

[p. 88]

Antwoord van den nieuwen venerable meester.

Op dezelfde Wijs.

Ik voel mijn Hart getroffen door de gunsten,

Waar mede gij deez' dag mij overlaad;

Mij tot een Hoofd verheft van 't puijk der kunsten,

En doed bekleên den Throon op uwen Raad. (bis)

Uw' wil alleen doed mij met welbehaagen,

Den Post aanvaarden, dien gij mij aanbiedt.

Dat 'k uw' goedkeuring steeds ook weg mag draagen,

Is 't geen ik wensch, en tragt naar anders niet. (bis.)

De achtb're Meester leerde ons naar Wiskunst bouwen;

Ik zal van verr' Hem tragten naar te gaan;

ô groote man! die mij in waarde houên;

Mogt gij als eertijds nog deez' plaats beslaan! (bis.)

[p. 89]

 

Bedekt in gunst met den Traffel der liefde,

 

't Gebrekkigge dat 'k in mijn' Post verrigt,

 

Mijn Feilen, die mij steeds het Hart doorgriefde,

 

Als ik onweetend dwaalde in mijnen pligt! (bis.)

Wil mij met uwe kragten onderschraagen;

Wees mij tot hulp, nu en ten allentijd,

En laaten wij als Broeders zamen draagen,

Deez' Tempel dienst met bereidwilligheid. (bis.)

Dat Wijsheid, Sterkte en Schoonheid zich bepaale

Altijd bij u in 't geene gij verrigt,

En ge aan den Maçonijken-Hemel praale

Als Starren van een helderschijnend licht. (bis.)