't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen– Auteursrechtvrij
[pagina 167]
| |
Stemme: Geeft my te drincken naer mijnen dorst.1. KOmt siet den Koninck Salomon
Komt doch Ierusalemsche Maegden;
Siet sijn Vrouw-moeder, die hem won,
Die hem, meer als yemant behaeghde,
Die hem als Moeder sacht dorst binden,
In lueren, en in doecxkens arm,
Laet u by haer te Bethlem vinden,
Maer maeckt u eerst van liefde warm.
2. Nu Bethlem naer belofte Godts,
Zijnde het alderkleynste Steedtje:
Geeft ons doch uyt een holle rots,
Geeft ons doch uyt een steene spleetje,
Den aldergrootsten Heer en Koningh,
Wy sullen roepen vivle Roy:
Men sagh op Aerdt noyt sulcken Krooningh,
Hoe wel hy leydt, en schreyt in 't hoy.
3. Sijn kleedt is maer een lapje pijs,
't Is schaepe-graeuw voor roodtschaerlaecken,
Ia van de alderminste prijs,
Wie souw na sulcken stof niet haecken?
't Was toe-gebonden met een veter,
Gesneden van wat schaepe leer:
Voorwaer noyt rijcker, och noyt beter, Noch heerlijcker kleedt immermeer.
4. 't Juweel, 't vercierssel van de Croon,
Is naer sijn rijckdom van sijn panden,
Sy blinckt op't voorhooft van den Soon,
Gemaeckt door's moeders lieve handen.
Ach 't is een flepje, 't is een kapje
(Verwondert u hier u selven vry)
't Is van een doeckje, van een lapje
't Is van een half versleete py.
5. Doch men vondt paerlen noyt soo fijn,
Men sach noch gout, noch purper rooyer,
Sijn dranck was smaeckelijcker als wijn,
Geen bloem soo mooy, hy 's noch al mooyer.
| |
[pagina 168]
| |
Leeft daer, leeft langh met u vergulden
En waerden rock tot aller tijt,
Lanck leeve, die den Coninck hulde,
Sy is voor al gebenedijdt.
6. Leeft dan, ô Vorst, het komt u toe,
Leeft dan, Iesu, een eeuwigh leven,
Leeft Moeder-maeght, leeft Iesse roe,
Die 't kindt de kroon nu hebt gegeven:
Leeft Coninck, leeft met u genade, Die als een seer ootmoedigh lam,
Op bey sijn schoud'ren de misdaden,
Van ons en van de werelt nam.
7. Leeft voor den nieuw-gebooren Heldt,
O Mensch! en looft hem t'aller wegen,
Hy is ons nu klaer voorgestelt,
Wat van hem komt, 't is niet dan zegen,
Maer soo wie van all' sijn genaden
Wil krijgen, en wil deylen yet,
Die moet de enghte van sijn paden
Betreeden, en versmaeden niet.
|
|