Veerthiende Kers-Liedt.
1. HEt viel een Hemels douwe,
Ten was noyt beter vrouwe,
Dat van haer was gebooren,
Lof moet u altoos zijn. Dat, &c.
2. De maeghet ginck met Kinde,
Geen swaerheyt ginck haer an,
| |
Hy docht' ick wilse laten,
En trecken mijnder straten,
Eer my schande geschiet. Hy.
3. Al van des Hemels Throone,
Blijft doch beyde te gader,
't Is boven Menschen kracht
Dat Godt almachtigh Vader
In haer dus heeft gewracht. Blijft.
4. Den Keyser groot van machte,
Dat volgend' het Geslachte,
Elck naer die Stadt moest gaen
Quamen te Bethlehem waert,
Want daer was Iosephs Steede,
Soo de Schriftuur verklaert:
Maer sy mocht nieuwers inne,
Men wees haer altoos voort,
En wiert daer niet gehoort. Maer.
6. Doen hebben sy gevonden
Een Huys seer dun gedaeckt,
Binnen soo korten stonden,
Daer wierd die Maget Moeder,
Van 's Menschen Soon en Broeder,
Mocht hy ons naerder zijn. Daer.
7. Hoe bly was sy van binnen,
Aensiend' een Kindt soo groot,
Sy was vervult met minnen,
| |
En leyd' hem op haer schoot:
Sy kust' hem aen sijn wangen,
s'Hadd' anders geen verlangen,
Als heyl voor jonck en out. Sy.
Daer Godt sijn rust in nam,
Daer vreucht is boven maten,
En liefd' en soeten peys. Dat hy.
|
|