't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Ha! Preutse Nymph &c. Ofte: Och treurt noch mijn bedroefde Schaepjes.1. GHeluck Vrouw Anna, waerde Moeder
Van d'alder reynste suyvere Maeght!
Gheluck o Ioachim fraey behoeder
Van dit schoon kint, dat Anna draeght
Gheluck minjoot, o Moeder groot
Die eertijts droecht tot in u schoot
Mari' d'eel Iesse-loodt.
2. Voorwaer 't was aen u wel te mercken,
Dat ghy, die eertijts waert tot spot,
Sout zijn tot glorie onser Kercken
Tot sulcke Moer, tot sulcke lot,
Geeft my doch, dat ick u goet padt
Naer treden mach, en krijgen wat
| |
[pagina 123]
| |
Van u seer waerde schat.
3. Des sal ick weer op der aerden
Handhaven u verkleynde eer;
Van haer, die tot u groot onwaerde,
Vytstroyen, dat ghy trouwde weer.
't Is quaet ondiert, die dit versiert,
't Is vleesch en bloedt dat onbestiert
Dees' vuyle leugen vierdt.
4. Wert dan beschaemt, die na soo veel jaren
En na de gunst van sulcken kindt,
Met 2/3 Mans noch durft paren
Veel blinder, als Cupido blindt.
't Is Anna waert, die eens gepaert
Naer d'eerste Man in suyverheydt
Haer gantsche leven leydt.
5. Komt nu dan Weeuwen met de Maeghden,
Versoecken t'samen haer ghebedt,
Na dien 't den Heer door haer behaeghden
Te geven aen de nieuwe Wet
Van zuyverheydt, dit eerst bescheyt
't Welck een exempel gheven sou
Voor Maecht, voor Weeuw, en Vrouw.
6. Bidt Anna, dat sy doch volharden
In haer begonnen reynigheydt
En u ghetal vermeerdert werden
Van hier tot inder eeuwigheydt.
Tot merck van sijn ware Kerck
Tot eer van haren Bruygom sterck,
Door dit volbrochte werck.
|
|