't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Blyschap van my vliedt.1. O Twee dienaers Godts
Pieter, Pauwels beyde,
In den tijdt des noodts
| |
[pagina 118]
| |
Als ons komt aenvleyde
Vleesch, en Wereldt snel;
Wilt dan u Ghebeden
Teghens haer opstel
t'Onser baet besteden:
Des soo vieren wy
Weer het Iaer-ghety,
Daer op gy twee door stervens baen,
Door des lijdens deucht
In de blijdtste vreucht
W's liefs Heeren, zijt ghegaen.
O bloemen der Pastooren!
Bidt dat wy op de spooren
Van u voorgetreden padt;
Door distel en door dooren,
Met Godes uytverkooren
Komen tot de rijckste stadt.
2. Was Nero den Tyran,
Welck siende dat door woorden
Simon, Petri genan
Van boven viel, en smoorde:
Ia datter oock noch twee,
Van sijne Concubinnen,
Datelijck stonden ree,
Deught reynigheydt te minnen.
Komt op den Vaticaen
Laet daer een Kruys opslaen,
En Petrum met de been om hoogh
Hechten, door helsche spijt,
Tot suyverheyts verwijt,
En dat in aller menschen oogh.
Doet dat by Paulum trecken,
Begint hem mee t'ontnecken,
Om 't selve zuyverheyts vermaen:
Maer melck quam daer vloede,
In plaets van rooden bloede,
Wie heeft oyt diergelijck verstaen?
3. Ach! goe luyden, waerdt
Dat ghy maer woudt heugen,
| |
[pagina 119]
| |
Wie u eerst heeft ghebaert,
Och, hoe soudt ghy vermeugen!
Door een Apostaet
Die wat nieuws komt preecken,
V van het oude zaedt
Dus te laten te versteecken.
Petrus, hooge stoel
Leert u 't eerst ghevoel
Van het Christelijck verbont,
't Saligmaeckend' woordt
Hebt ghy eerst ghehoordt
Vyt deser twee apost'len mondt:
Waerom nu aers geluystert? Waerom doch nu verduystert?
Door een Luter, door een vendt,
Die met de goede wercken,
Autaren en Kercken,
Ja al het heyligh heeft geschent.
4. Dese twee mannen schoon,
Eer sy ons deden wijcken
Van alle valsche Go'on,
Deden haer Leeringh blijcken
Door een menicht van
Klare wonderdaden!
Waerom, seght, laet ghy dan
Haer ongewesen paden?
Och! de eerste tingh
Daer de Heer aen hingh
't Segel van zijn eygen handt,
Wijst u al te klaer
't Wterste Gevaer
Van het tweede misverstandt,
't Welck Luter d'onghesonde
Noch oyt te ghener stonde
Heeft bevestight, dan alleen
Met teeren en met smullen
Met Nonnen te onthullen,
En met deughden te vertre'en.
5. Heer, geeft beter zin
| |
[pagina 120]
| |
Aen de arme zielen,
Op dat sy't begin
Waer van sy vervielen
Van u lieve Wet,
Wederom aenvaerden:
Let op 't sterck Ghebedt,
Siet op d'hooghe waerden
Van u Dienaers bey,
Welckers goet gheley
Haer soo fraey ghedragen heeft,
En nu aen 't ghehoor
Van u Godd'lijck oor
Onse noot te kennen geeft:
En laet doch onse sonden, De voorspraeck van haer monden
Niet beletten, lieve Heer!
Naer u genade geven,
Dat wy eens weer beleven,
Als van oudts, de outste Leer.
|
|