't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Amarilletje mijn Vriendin.1. GHy Nachtmael-brockers hoort en ziet,
Hier in een kort begrepen Liedt,
't Verschil, 't welck tusschen uwen Disch,
En Christus ware tafel is.
2. Aen dese plaghmen eer te bien
Van oudts, met twee geboghe knien:
Geboghe knien ter Aerden neer
En sey: 'k en bens niet waerdigh Heer.
3. Men sloegh, men klopte voor de borst,
Noch daer was gheen die raecken dorst,
Ten waer dat hy eerst had aengebe'en,
d'Hooghwaerde van de reynste le'en.
4. De Tafel Christi nae 't bericht
Der Vad'ren, was altijt verlicht
| |
[pagina 115]
| |
Met Was, 't welck daer op nacht en dagh
Tot meerder eer, te branden plach.
5. De Vaders maeckten groote noodt,
Als 't minste van 't gezegent Broodt,
Of van het alderdierste nadt,
Viel uyt het roo vergulde Vat.
6. Vergulde Vat: want dus soo wiert
Het hooghste Sacrament gevierdt.
De Kelck was goud, de Schotel mee
Daer uyt men 't heyligh deylen dee.
7. De deylen als een offerandt,
En niet dat uyt eens Priesters handt
Alleen, die deur gewijde macht,
De Leecken desen offer bracht.
8. En dat, om noch met woorden klaer
Te drucken uyt, van Godts Autaer,
Daer op hy het overschot bewaerdt,
En voor de ziecken bleef gespaerdt.
9. Seght my nu eens; hoe past dit op
't Fatsoen van u gebrockte sop?
Die niemandt, Leeck noch Klerck aenbit,
Maer eet, ghelijck m' aen Tafel zit.
10. Aen Tafel op u Aers-gat neer,
Daer Wijn en Broodt, noch min noch meer
Genut wert, en met recht daerom
Niet dan uyt een gemeyne Kom.
11. Men eet, men drinckt, men giet, men mengt
Men kruymt, men stroyt, men stort, men plengt,
Men keurt niet nau, want't gheen de Mondt
Ontfalt, is 't voordeel van den hondt.
12. End' op al-sulcken Mael en past
Noch Was-licht, noch ghewijde last,
Noch Priesters-ampt, noch Godts Autaer,
De sop is elck toch even naer.
13. Behalven die de Medicijn
Verboden heeft, of Brood, of Wijn:
Daer over de Geneefse Wet
De siecken speent van dit bancket.
14. Maer lieve vrienden, kundy noch
| |
[pagina 116]
| |
Hier aen niet sien het nieuw bedrogh?
Soo seght, wat baet of kaers of bril,
Wanneer den uyl niet sien en wil.
|
|