't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Den vijden Sondag naer Pinxteren.

Stemme: O Saligh heyligh Bethlehem.

1. TEn zy dat u gerechtigheyt,
De Phariseen overtreffe,
Soo sult gh'u in de heerlijckheyt,
Des Hemels nimmermeer verheffen.

2. Ghy weet dat d'Ouders is geseyt,

En doot doch niemant: want mids desen,
Die yemant heeft ter neer-geleyt,
Sal 't Oordeel Godes schuldigh wesen.

3. Maer ick segg' u-Luy op mijn woort,

(Dus draeght u altijdt seer verduldigh)
Soo wie sich op zijn Broer verstoort,
Sal 't selvigh' Oordeel wesen schuldigh.

4. En die noch soo veel hooger komt,

Door tooren, en gramschap te klimmen,
Dat die sijn naesten Raca noemt,
Die wert des Raets schuldigh door grimmen.

Ia, wiender oyt (dat Godt verhoe)

Syn naesten Broeder, Sot derf nommen,
Verdient, dat Godt ten eynde toe
Hem in het Helsche vyer verdommen.

6. Als ghy dan Offerhande biedt,

Aen Godt Almachtigh, laetse steecken,
Gedenckt u, dat u Broeder yet
Op u heeft t'seggen, oft te spreken.

[p. 60]

 

7. Laet vry u gifte voor 't Autaer,

 

Soo langh blijven in Priesters handen,

 

Tot dat ghy met u Broeder klaer,

 

Komt offeren u Offerhande.

 

8. Siet hier, hoe seer ons Godt den Heer

 

Geboon heeft altijdt vree te maecken,

 

Dat hy ons oock zijn hoogste eer,

 

Soo langh gebiet, en beveelt te staecken.

 

9. Schickt innich en oprecht te zijn,

 

Even laet doch all' de yle deuchden

 

Der Phariseen, die met den schijn

 

Van buyten haer alleen gheneughden.