't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Den derden Sondagh naer Paesschen.

Stemme: Als Jola d'onberaede Maeght.

1.

EEn luttel tijts, ghy siet my niet,
Daer na weer een luttel dat ghy my siet;
Als wy wat naerder als hier nae,
Om dat ick weer rasch na mijn Vader toe gae.
Maer wat wil dit Luttel beduyden,
Dat wy hem gansch niet sullen sien?
En 't ander luttel, seght fijne luyden,
Dat hy ons weer 't ghenut sal bien?

Wat mach dit sijn geseyt?

Wat-voor diepsinnigheydt?

Ey Iesu! wilt ons dit doch bedien,

Op dat wy dit klaerlijck eens mogen sien.

2. Amen, wel aen, het sal soo zijn,

'k Verklaert u me- vrient op de waerheyt mijn:
Een Lutteltje tijdts, het moet soo zijn,
Gemaeckt u veel rouw, veel smert, veel pijn:
Terwijl de werelt haer sal verblijden
Met all' haer konsoorten, met groot geschal,
Dat Lutteltje sult ghy moeten lijden,

[p. 43]

 

Mijn knechten, mijn vrunden, mijn kinderen al:

 

Maer murmureert doch niet,

 

Hoort doch mijn goet bediet

 

Ick sal all' u droefheyt, de welck ghy lijdt

 

In vreuchden verkeeren in Luttel tijt.

 

3. Een Vrouw' soo langh's in arbeydt sit

 

Sy klaecht, sy kermt, sy weent, sy bit,

 

s'Heeft smert, s'heeft pijn, van lidt, tot lidt

 

Soo lange tot datse het bly besit,

 

Soodrae, als dees' rouw is geleden

 

Soo haest, alst baren is geschiet,

 

Vergeets all' haer bedruckte leden,

 

Gedenckt sy all' de weedom niet:

 

Maer sy singht een nieuw' Liedt,

 

Om datse ter werelt siet

 

Een kint ghebooren, een vrucht wel schoon

 

Om daer mee te cieren des Hemels Throon.

 

4. Wanneer ghy dan een weynich lijt,

 

So denckt dat ghy hier een Kraem-vrouw zijt,

 

Maer die nae een luttel tijdt seer drae,

 

Sal hebben daer boven een eeuwich genae:

 

Och! Och! wat onderscheydt van steden

 

Tot loon van de deucht, of van de sondt:

 

Wat dubbel huys van eeuwigheden,

 

O korte stondt! O diepe grondt!

 

Acht ghy dit oogenblick

 

Dan van soo hoogen schick,

 

Dat ghy daer over soo groote schae,

 

Sout willen verdraegen van s'Hemels gena.

 

5. O Sondaer! hoe ist moogelijck

 

Dat ghy niet vervult bent met stadige schrick,

 

Als ghy eens denckt te recht de scheel,

 

Dat u, oft het helsche vyer te deel

 

Moet vallen, of de eeuwige glorie

 

En dat op een kleyn oogenblick;

 

Houdt dit doch altijt in u memorie

 

Wilje niet vallen in 's Duyvels strick:

 

Neemt 't luttel tijts wel waer,

 

't Is prijs, 't is duere waer,

[p. 44]

 

Waerom men moet koopen de zaligheyt,

 

Waerom men moet koopen de eeuwigheyt.