't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Cathuysertje bruyn. Ofte: Weest Nimphje gegroet.
Christus.
PElgrims een en twee, God groet u met sijn vree
Christus die zy in 't midden van u bey
Den Opper-Heer verleen u goed geley:
Wat praetje te saem, hoe 's d'een en d'anders naem,
Hoe staen bey u oogen soo droevigh in u hooft,
Wat tijdingh heeft thans u van alle vreucht berooft?
Pelgrims.
Vriendt hoe dus onwetendt
Is dit vragens weert?
Bent ghy dus vergetendt,
Van 't werck gepasseert?
Ist u al ontvlogen
't Geen Iesus in Stee,
Oock boven vermogen
Eer-gisteren lee?
Op hem was gestelt ons hoop, maer 't gewelt
Der Ioden heeft hem soo schandigh gekruyst,
Dat hy onverwacht door de doot is verhuyst,
Wy meynden hy sou, ons t'samen uyt den rouw
Hebben verlost, maer 't is vergeefs gewacht,
De Vroutjens die vinden maer doecken in het gracht.
Christus.
Och wat mooghje rasen!
Waer 's al u verstant?
O blinde! ô dwaze
't Geloof is aen kant,
Wat wast dat Propheeten
| |
[pagina 38]
| |
Ons klaer, naeckt en bloot
Eertijts lieten weeten
Van Roe, Kruys, en Doot?
Weest vrolijck in God, my dunckt, daer is't slot
Van Emmaus, waer in ghy bent gelogeert
Voor my waer 't te laet weer na Stadt toeghekeert,
Danck hebb' allebey, voor u goet geley
Den Heer Zegen u met een vaster Geloof
Sijt aen Pelgrims woorden doch niet langer doof.
Pelgrims.
Heer, wilt by ons blijven
In dit logement,
De Waert sal niet kijven
Den dach neemt een ent,
Waer wilje gaen doolen?
Den avondt die naeckt
Set by ons u zoolen
V ganck zy gestaeckt.
Christus.
Ick blijv' dan genoodt, geeft my wat Tafelbroodt
Op dat ick het krachtelijck zegenen mach
En daer door verdrijven u droevich geklach;
Sie daer is't verdeelt, in waerheyt, niet in beelt
Ontfangt het, en eet het tot consortement
Soo ben ick Gast en Waert in dit Emmaus logement.
ô Meester! waer heenen!
Blijft by ons Man Goodts,
Ghy bent ons verschenen
In 't breeken des Broodts.
Hoe branden ons' herten
Dewijle hy sprack
Van alle sijn smerten
Flus buyten dit dack!
't Gantsch' Choor.
Ons ziel en mondt, genaeckt den avont-stondt
Van ons kort leven, Heer Iesu blijf ons by,
| |
[pagina 39]
| |
Op dat wy sonder u niet en raecken in de ly
Als wy zijn vergaert, en onder een gepaert
Weest doch in't midden van ons t'aller tijt
En zuyvert't quaet't geen ons in de zielen bijt.
Wilt ons doch by blijven
's Doodts avont genaeckt,
Wilt ons doch staech stijven
Met Manna 't geen smaeckt,
Wilt naer u verrijsen
Met u Vleysch en Bloet
Ons doch dickwils spijsen
Tot ons eewich goet.
|
|