't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Den vierden Sondagh naer dry Koningen.

Stemme: Tantum ergo Sacramentum. Ofte: Wilt ontspringen, Lofsangh singen.

1. JEsus, die beklom een bootje
En hy voer ter Zee-waert in,
Maer 't Schip kreegh soo menig stootje
En Christus lagh niet te min
Slapend wel vast by 't schootje
Als d'aar treurden in haer sin.

2. Doch de stormen en de winden

Die verhieven lancks hoe meer,
En de alder-grootste vrienden
Godes, seylden hoogh en neer.
Sy kreten gelijck onsinde,
Maer Godts Soon sliep eeven seer.

[p. 18]

 

3. Doch als 't Bootje met de baeren

 

Was bevochtight en bedeckt,

 

Soo wierden van grooter vaeren

 

Christus raschlijck op-geweckt,

 

Sy riepen, Heer wilt ons naeren,

 

Alsoo 't Schip te gronde treckt.

 

4. Hoe! ghy kleyne van Geloove

 

Seght, hoe benje dus ontmoet?

 

Soo dan winden, werdt verschoven

 

Flucks dan golven, weest nu vroet

 

Geeft ons stilligheydt van boven:

 

En 't was stil op staende voet.

 

5. Al schijnt Christus ons te slapen

 

Als des Wereldts golven fel

 

Godts Kerck dreygen t'over-gapen

 

Door d'oproeren van de Hel,

 

Christus staet altijdt in 't wapen,

 

Nacht en dagen even wel.

 

6. Christus Bootje mach wel drincken,

 

Golvigh water altemet,

 

Maer noyt sal sijn Scheepje sincken:

 

Want het is te vast beset.

 

Iae haer trouwe is sonder kincken

 

't Is beklampt met Godes Wet.

 

7. Maer en roept des niet te minder

 

O Jesu Godt hooghsten Heer,

 

Helpt ons aller rustens vinder,

 

En bedwinght het buyigh weer,

 

Neemt doch van ons alle hinder

 

Tot uw Godtheydts meerder eer.