't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1644)–Christianus Vermeulen– AuteursrechtvrijStemme: Alst begint.1.
HOe steeckt de werelt dus // na yd'le ydelheyt?
Wiens hoochste voorspoet flus // int alderdiepste leydt;
Want rijckdom, weeld' en all' // des weeldts staten zijn,
So breukel als by val // ons' aerde vaten zijn.
Veel eer, al is het broos // op 't ijs te bouwen is
Als op de wereldt loos // u te betrouwen is;
| |
[pagina 96]
| |
Als ghy sult meenen nu, gebout en vast te staen,
Sal sy begheven u, en sult te gronde gaen.
3.
Neemt raet, en voor u siet, want groot is haer bedroch,
Sy is u moeder niet, maer geeft bedurven zogh
Als sy u biedt de borst, of aen u wangh een zoen,
Keert u, lijdt liever dorst, en schoudt de schorpioen
4.
Met recht de Schorpioen, die naem is sy wel waerdt:
Want als s'u biedt de mondt, so steeckt s'u met de staerdt.
Haer kellick schoon verguldt, vol so ghy waent van Wijn,
Vervalscht is en vervult, met doodelijck fenijn.
5.
Waer is toch nu de handt, van Samson onvervaert?
Of Salomons verstant, in wijsheyt so vermaert?
Saul, en Jonathas, wel eer so lieven paer,
En die so prachtich was, met zijn Goudt-gelu haer.
6.
Seght waer gebleven is, nu Caesar na zijn doodt?
Of waer nu 'tleven is, van Alexander groot?
Waer Marcus Tullius, met zijn vergulde tongh?
Waer is Virgilius, die so veel Versen songh?
7.
So menigh Prince fier, van macht, en hooch van borst,
Diemen in 'taensicht schier, niet eens aensien en dorst?
Haer pracht had nau geleeft, seght vry; ist moghelick?
Als eyndt ghenomen heeft, in een kleyn ooghenblick.
| |
[pagina 97]
| |
8.
Siet nu wat korter Feest, des werelts weelden is,
Jae, dat haer aldermeest, maer schijn van beelden is:
Die anders meenden siet, heeft sy begeven ras,
Want dat sy waenden yet, niet dan een schaduw' was.
9.
O Aerd! o wormen aes! stoff, asch, komt seght my nu:
Waer toe al dit geraes, waerom verheft ghy u?
Gh'en zijt niet seker of, ghy morgen leven sult,
End' u verworpe stoff, is nimmermeer vervult.
10.
Prins, die in Christo leeft, dit is Bernardus Leer,
Dat u de werelt geeft, sal sy u nemen weer:
Klimpt op met hert en wensch, wilt boven woonen gaen;
Gheluckigh zaligh mensch, kundt ghy dit Les verstaen.
|
|