't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Adieu.

Stemme: De min die lijdt veel pijn.

1.
O 'swerelts valsche schijn
Bedriegelijck en boos, vol vergif, en vol fenijn,
O soete-suere wijn,
'Khebb'u ghedroncken broos: want mijn docht

het mocht wel zijn,

Maer nu hebb' ick doch
U boos feninich zogh
Gebraeckt, en uytghespogen, en veracht all' u bedroch.

[p. 88]

 

2.

 

Met recht wert ghy ghenaemt

 

Een schoone vuyle vrouw, leelijck-moy gantsch onbetaemt,

 

Met recht stae ick beschaemt

 

Dat ick dus getrouw' hebb' ghedient, dus langh beaemt,

 

Maer nu voortaen

 

Will' ick mijn leven gaen

 

Bevelen in die handen, die u Dienaers sullen slaen.

 

 

 

3.

 

Adieu, nu wil ick gaen

 

Met een gebrieselt hert, en met ooghjens vol van traen

 

'tIs langh ghenoech ghestaen?

 

'tIs langh ghenoech ghemert, en 'tis langh genoech beraen:

 

Want zijn Majesteyt

 

Die is altijt bereyt,

 

Een sondaer te ontfangen, die om zijn misdaden schreyt.

 

 

 

4.

 

Ghy Princelijcke jeucht

 

Die in des werelts lust gaet en schept all' u gheneucht,

 

Begeeft u tot de deucht

 

Daer sulje vinden rust, ende vast oprechte vreucht:

 

Komt all'-ghemeyn,

 

Wt Christum de Fonteyn

 

Hy sal door zijn ghenade onse zielen maecken reyn.