't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1644)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Blyschap van my vliedt.1.
O Twee dienaers Goodts
Pieter, Pauwels beyde
Inden tijt des noodts
Als ons komt aenvleyde
Vleesch, en werelt snel;
Wilt dan ghebeden
Teghens haer opstel
'tOnser baet besteden,
Des soo vieren wy
Weer het Jaer-ghety,
Daer op ghy twee door stervens-baen,
Door des lijdens deucht
In de blijtste vreucht
Ws liefs Heeren, zijt ghegaen.
O bloemen der Pastooren!
Bidt dat wy op de spooren
Van u voor-ghetreden padt,
| |
[pagina 25]
| |
Door distel, en door dooren
Met Godes uyterkooren
Komen tot de rijckste stadt.
2.
'tWas Nero den Tyran
Welck siende dat door woorden
Simon, Petri ghenan
Van boven viel, en smoorde,
Jae datter oock noch twee
Van syne Concubinnen,
Datelijck stonden ree
Deucht reynicheyt te minnen:
Komt op den Vaticaen,
Laet daer een Cruys opslaen,
En Petrum met de been om hooch
Hechten, door helsche spijt
Tot suyverheyts verwijt,
En dat in aller menschen oogh
Doet daer by Paulum trecken,
Beghint hem mee 'tontnecken
Om 'tselve zuyverheyts vermaen:
Maer melck quam daer vloede
In plaets van rooden bloede,
Wie heeft oyt diergelijck verstaen?
3.
Ach! goe luyden, waerdt
Dat ghy maer woudt heughen,
Wie u eerst heeft ghebaert,
Och, hoe soudt ghy vermeughen!
Door een Apostaet
Die wat nieuws komt preecken
U van het oude zaedt
Dus te laeten versteecken:
Petrus hooghe stoel
Leert u 'teerst ghevoel
Van het Christelijck verbondt,
| |
[pagina 26]
| |
't Salichmaeckend' woort
Hebt ghy eerst ghehoort
Wt deser twee Apost'len mondt,
Waerom nu aers geluystert,
Waerom doch nu verduystert
Door een Luther, door een vendt,
Die met de goede wercken,
Autaeren, ende Kercken,
Ja al het heylich heeft-gheschendt.
4.
Dese mannen schoon,
Eer sy ons deden wijcken
Van alle valschen Go'on
Deden haer Leringh blijcken
Door een mennicht van
Klare wonderdaden:
Daerom, seght, laet ghy dan
Haer ongewesen paeden?
Och! de eerste tingh
Daer de Heer aen hingh
'tZegel van zijn eygen handt
Wijst u alte klaer
'tWterste Gevaer
Van het tweede misverstant,
'tWelck Luther d'onghesonde
Noch oyt te ghener stonde
Heeft bevesticht, dan alleen
Met teeren en met smullen,
Met Nonnen te onthullen,
en met deuchden te vertre'en.
7.
Heer, gheeft beter zin
Aen de arme zielen,
Op dat sy 'tbegin
Waer van sy vervielen
Van u lieve wet,
| |
[pagina 27]
| |
Wederom aenvaerden:
Let op 'tsterck Ghebedt,
Siet op d'hooghe waerden
Van u Dienaers bey,
Welckers goet gheley
Haer soo fraey ghedraegen heeft,
En nu aen 'tghehoor
Van u Godd'lijck oor
Onse noodt te kennen gheeft:
En laet doch onse sonden,
De voor-spraeck van haer monden
Niet beletten, lieve Heer!
Naer u ghenaede gheven,
Dat wy eens weer beleven,
Als van oudts, de oudtste Leer.
|
|