't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1644)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Het viel een Hemels Douwe.1.
SIet toe, wilt u doch wachten
Voor Propheten rebel,
Die onder Schapen vachten
Tot u-Luy komen fel
Als Wolven, om te schennen:
| |
[pagina 74]
| |
Siet toe, ghy sult haer aerdt
Net aen haer vruchten kennen,
Want Braem geen Druyf en baerdt.
2.
Weet ghy niet dat den Dooren
Gheen Vijghen voorts en brenght,
Die ooren heeft te hooren,
Die hoor nu in de lenght:
Lijdt niet dat u kom scheuren
Dit bloedighe ghediert,
't Welck teghens d'oude keuren,
Komt huylen onbestiert.
3.
Dit is het klaerste teecken
Daer aen men kennen mach,
Hoe schoon s'uytwendich Preecken;
Dees' soorte, dese slach
Van Leeraers, vliet haer monden
Niet anders dan fenijn,
Indien sy onghesonden
Tot u ghekomen zijn.
4.
't Zy Klercken, of 't zijn Leecken,
Slaet ongesonden mis:
Want hoe sal yemandt preecken,Ga naar margenoot+
Die niet ghestiert en is?
Men eyscht wel procuracy
Daer weynich aen belanght,
Wat dan van Reformacy,
Daer d'eeuwigheyt aenhanght?
5.
Naer dien tot desen zeghen
Calvijn, noch Luther, dan
Gheen last en heeft ghekreghen,
Gheen sendingh thoonen kan:
Soo moetmen sich wel mijen
| |
[pagina 75]
| |
Te wesen van haer Koy,
Ten sy men wil ghedijen
De Wolven tot een proy.
6.
Laet u doch niet verleyden
Van d'oude Heere straet,
Noch d'ordinarisch Weyden
Door 'tuyterlijck ghelaet,
Van die het nieuw verkiesen,
En haten d'oude baen,
Want 't zijn maer Schapen-vliesen,
Daer sy mee omme-gaen.
7.
Den toom wech van de Luyden,
Den Bybel in de handt,
De Schriften te beduyden
Naer 't vleeschelijck verstandt,
Het ruyme padt te leeren
Aen Meester en aen Knaep,
Dit zijn de wolle-kleeren,
Dit ist vermombde Schaep.
8.
Hier onder zijn de Tanden
Bedeckt van 'tbloedigh Dier,
Die d'alderdierste panden
Verslinnen, en in't vier,
't Welck eeuwelijck sal dueren,
Doen sincken, als een steen,
Om eeuwich te besueren
Het eeuwighe gheween.
9.
Oprechte van manieren,
Siet dat gh'u wel bewaerdt
Voor dese snoode dieren:
Want 'tis der Wolven aerdt,
Al schuylens' onder Schaepen
| |
[pagina 76]
| |
Met haren adem dor,
Al diese over gaepen
De keel te maecken schor'.
|
|