't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

[p. 54]

Den derden Sondagh naer Paesschen.

Stemme: Als Iola d'onberaede Maecht.

1.
EEn Luttel tijts, ghy siet my niet,
Daer nae weer Een luttel dat ghy my siet;
Als wy wat naerder als hier nae,
Om dat ick weer rasch na mijn Vader toe gae.
Maer wat wil dit Luttel beduyden,
Dat wy hem gansch niet sullen sien?
En 'tander luttel, secht fijne luyden,
Dat hy ons weer 'tghenut sal bien?

Wat mach dit sijn geseydt?

Wat voor diepsinnicheydt?

Ey Jesu! wilt ons dit doch bedien,

Op dat wy dit klaerlijck eens mogen sien.

2.

Amen, wel aen, het sal soo sijn,

'k Verklaert u me-vrient op de waerheyt mijn:
Een Lutteltje tijts, het moet soo sijn,
Genaeckt u veel rouw, veel smert, veel pijn:
Terwijl de werelt haer sal verblijden
Met all' haer konsoorten, met groot geschal,
Dat Lutteltje sult ghy moeten lijden,
Mijn knechten, mijn vrunden, mijn kinderen al:

Maer murmureert doch niet,

Hoort doch mijn goet bediet

Ick sal all' u droefheyt, de welck ghy lijdt

In vreuchden verkeeren in Luttel tijt.

3.

Een vrouw' soo langh 's in arbeydt sit

Sy klaecht, sy kermt, sy weendt, sy bit,
s' Heeft smert, s' heeft pijn, van lidt, tot lidt
Soo lange tot datse het bly besit,
Soo drae, als dees' rouw is geleden
Soo haest, alst baren is gheschiet,
Vergeets all' haer bedruckte leden,

[p. 55]

 

Gedenckt sy all' de weedom niet:

 

Maer sy singht een nieuw' Liedt,

 

Om datse ter werelt siet

 

Een kint ghebooren, een vrucht wel schoon

 

Om daer mee te cieren des Hemels Throon.

 

 

 

4.

 

Wanneer ghy dan een weynich lijdt

 

So denckt dat ghy hier een kraem-Vrouw sijt,

 

Maer die nae een luttel tijts seer drae,

 

Sal hebben daer boven een eeuwich ghenae:

 

Och! Och! wat onderscheydt van steden,

 

Tot loon van de deucht, of van de sondt:

 

Wat dubbelhuys van eeuwicheden,

 

O korte stondt! O diepe grondt!

 

Acht ghy dit oogenblick

 

Dan van soo hoogen schick,

 

Dat ghy daer over soo groote schae,

 

Sout willen verdraegen van s'Hemels gena.

 

 

 

5.

 

O Sondaer! hoe ist moogelick

 

Dat ghy niet vervult bent met stadige schrick,

 

Als ghy eens denckt te recht de scheel,

 

Dat u, oft het helsche vyer te deel

 

Moet vallen, of de eeuwige glorie

 

En dat op een kleyn oogenblick;

 

Houdt dit doch altijt in u memorie

 

Wilje niet vallen in 'sduyvels strick:

 

Neemt 'tluttel tijts wel waer,

 

'tIs prijs, 'tis duere waer,

 

Waerom men moet koopen de zalicheyt,

 

Waerom men moet koopen de eeuwicheyt.