Martine Dhont (Concertgebouw, kleine zaal) [Liederen van o.a. Mahler, Strauss en Debussy]
Wat Jan Brandts Buys tegenwoordig schrijft in het ‘Utrechtsch Dagblad’ over Martine Dhont, kan na dit concert ook ons als eene waarheid gelden. Iets moet worden opgemerkt voordat 't meetelt en daar 't eene groote zeldzaamheid is, dat de herders onzer muziek eene zangeres opmerken, die nog niet met haar critieken-boekje uit den vreemde terugkwam, huldig ik Jan Brandts Buys om zijne ontdekking.
Martine Dhont is schitterend geïntoneerd en wanneer zij zich uit kan zingen, klinkt het als eene serenade aan u en aan mij, het klinkt met de hoogste en sereenste verliefdheid, zooals Scheiden und Meiden, eene verrukking, of het Rheinlegendchen, een weemoed, van Mahler, de Paysages belges van Debussy, geestige wonderen van een mallemolen, het Ständchen van Strauss, coquet en vlinderachtig, of eene ariette van Pergolese, een lyrisch sprookje. Dat waren hoogtepunten van voordracht en stembeheersching, poëtische zangweelde en vervoering, vervoering van klank en accent.
Zoo heb ik dezen keer veel bewonderd in Martine Dhont; hare begeleidster, mevr. Van Lunteren-Hansen speelde voortreffelijk piano als soliste in eene Barcarolle van Chopin.