D'Amstelsche zang-goddin

[Wat dag verschijnt hier in de nacht?]

Toon: Den Harpen-slager Arion.

WAt dag verschijnt hier in de nacht?

Wat on verwachte glans

Wordt door de wolkken voortgebracht?

'k En loof niet dat de trans

Van Phoebus blinkend hof-cieraal,

Door donder van mijn zuchten,

En blixem van mijn droeve taal,

[p. 240]

 

Wil uit'er grenzen vluchten:

 

Of dat Jupijn, op my gesteurt,

 

Zijn blixem zendt:

 

Want zie, de wolkken zijn gescheurt;

 

Hoe gloeit het Eliment!

2.

Waar in of ik hem heb misdaan,

Dat hy zich wreken wil?

Ik voer geen dolle Titans aan,

Om over 't oud geschil,

Als Typhoon in voorleden tijdt,

Om Kroon noch Scepter vechten:

Ik wil, geen blixem-straal ten spijt,

Mijn oorlogs-standaart rechten.

Wat of den vorst bewegen mag

Dat hy my haar,

[p. 241]

 

En dreigt met zulk een zwaren slag:

 

Ik weet van geen misdaat.

3.

Nochtans zo is 't op my verzien.

Hoor, hoe den Koning brult

Van gramschap; ach! waar zal ik vliên?

Mijn lief Argeen, gy zult

Terstondt uw trouwen minnaar zien

Zijn droeve ziel uitbraken.

Jupijn komt u zijn liefde biên,

Of lieft om u te schaken.

Ach! berg uw kuisheit Engelin,

Gy wordt verleit

Ay! staroogt met geen grootze zin

Op's Konings Majesteit.

[p. 242]

4.

Of anders zult gy, als Zimel,

Door Junoos dolle haat,

Haast zijn een droevig tijdt-gezel

Van naberouw en smaadt,

Of met een al te droeve taal,

Gelijk Latona, zuchten:

Want hy verlaat ze al te maal

Een weinig na 't bevruchten:

Gy weet hy heeft een Koningin,

Dies zie wel toe

Dat hy, door geen geveinsde min,

Aan u, als aan haar, doe.

5.

Maar zacht, Leander, met bescheit,

Weest stil, en zijt te vreên:

[p. 243]

 

't Is geen vergramde Godlikheit,

 

Noch blixem, neen, ô neen!

 

't Is Venus met 'er gulde koets,

 

Die heeft de lucht ontsteken:

 

Dit schijnt een voorbeelt van wat goets,

 

Wilt nu om by standt smeken.

 

Ay! zoete Venus, Schuim-goddin,

 

Buigt mijn Argeen,

 

Dat bid ik u, tot weder-min.

 

Zy knikt my toe zo 'k meen.