|
| |
| |
| |
Getrouwen Minnaar.
NA dat ik door de Minne-godt,
Genooten had het zoet genot
Diens gunst my zo veel Nectar schonk,
Haar doen bescheit de laatste dronk,
Een damp die my de ziel beving,
En gunden 't lichaam rust,
Terwijl de ziel zich wijden ging,
| |
| |
Door droom, in d'eerste lust.
'k Ontwaak, en had my uitgerust,
Daar d'heug' nis van de oude lust
Weêr nieuwe lusten schiep.
Ik naak' en groet haar met ontzag,
In 't opgaan van een nieuwe dag,
'k Omhels, en kus, en blus mijn lust,
Zich gaf in Thetis schoot te rust;
Toen opend', ach! de nijdt 'er poel,
Met schrik, met wraak, en helsch gewoel,
| |
| |
En baard een gruwlik monster-dier,
Veel slimmer als een draak:
't Welk voor mijn oogen scheen als vier,
En steurd' al mijn vermaak.
Zy, die zich hiel vernoegt met my,
Wierd, van verbaastheit, bleek:
En my beving een razerny,
Die voor geen monster week,
Tot midd'lerwijl een Nimphje quam
En my 't opzet van wraak benam,
En brocht my daar men bly
Op harp en zoete snaren zong,
Met duizent Godd'likheên.
De spijt, die my 't gehoor ontwrong,
| |
| |
En luisterd' na geen reên,
Tot dat mijn zon, die, door 'er licht,
Der Goden glans verrijkt,
Ontlast verscheen voor mijn gezicht:
Goôn! dat ze niet en wijkt
Van liefd', verplicht aan eer en trouw,
Met bloedt bekladt, ik speelen zou
Een razend' spel op 't lest:
Of zo de nijdt zich weêr verstout,
En nieuwe monsters schept,
Waar door me my mijn vreugt onthoudt,
Dat ik gelijk een Tyger-dier,
Of los-gebrooke dolle stier,
| |
| |
Zal sling'ren moedig op hem aan,
Om 't yslik monster te verslaan.
|
|
Auteursrechtvrij