Langs groene hagen

[p. 223]

Aan mijn Gedichten.

Gaat wiegen luchtig als een veer,
Op landschen wind gedreven,
Mijn rijmpjes kleen, mijn woordjes teer,
Ontkiemen wilt en leven!

Gaat zoeken naar het gastvrij huis
Waar gij u neer kunt vlijen;
En zwerft tot gij, als 't vruchtepluis,
Een grond vindt tot gedijen.