Langs groene hagen

[p. 220]

De Sterren trekken onze blikken naar omhoog.

De sterren trekken onze blikken naar omhoog,
Ons blikken en ons hart. En stille hoop en vree,
En moed en goedheid dalen van den hemelboog.
Maar niemand ziet de sterren in de nauwe stee:
Op de enge straten ligt een groezig floers voor 't oog.
Ga naar het open veld of naar de blakke zee,
Daar trekken sterren hart en blikken naar omhoog.