Langs groene hagen

[p. 196]

Soms moet de geest ook zomervagen

Aan Kunstenaars

Soms moet de geest ook zomervagen,
Verweelderigen in een droom;
Het nietsdoen dijt, 't zal vruchten dragen:
Och! scheldt u niet voor traag en loom.

Neen! 't leven niet verijdeltuiten,
Verhoetlen en verkwanslen gaan;
Maar als de lente wenkt naar buiten
Dan ruime, breede vlerken slaan!

In vunze, grauwe, groeze straten
Verkrimpt de geest door ledenvang;
In 't vrije droomen, beste maten,
Schept kleur en lijn, en beeld en zang.