Langs groene hagen

[p. 129]

Een Naam.

Er is een naam die weeldrig klinkt

Tot in de schraalste kluis;

Een naam die wiedewaalt en zingt

En suist als windgeruisch.

Een naam, steeds trouw bij lief en leed,

Die koost, en streelt en flooit;

Een naam die van geen welken weet:

Het hart vergeet hem nooit.

Een naam dat ik geen zoeter noem';

Een lent, een ochtenstond;

En die als eene wondre bloem

Ontlook op kindjes mond.

En hetzij ver, 't zij dicht bij u,

Uw naam is altijd zoet,

O Moeder-liet! die naam is de uw,

O Moeder, moeder-goed.