Langs groene hagen

[p. 84]

Winter-lente.

I
Wintervlinders.

De witte pepels vlindren vluchtig
Op dartlen, speelschen winteraam;
En kringlen, zwinglen licht en luchtig
Met honderd duizend voor mijn raam.

De vlossen vlokjes ringelzweven
In 't luchtruim, dijzig, grauw en kil;
Maar al dat wriemelende leven
Is doodsch, onhoorbaar, winterstil.

Ze zetten zich heel zachtjes neder
Op tak en dak, op veld en kant;
Bedonzen wit en rein en teeder,
Verhennekleeden 't doode land.