Langs groene hagen

[p. 60]

Middag.

De schaduw sluimert in het koele bosch;
En, door het mazig dak van blarendos,
Op 't mos, neerglinstren zonkens gloeiwit heet;
En blauwt de lucht door elke looverspleet.

Door groene wulfsels overluifeld, zacht
En stil, gelijk een moeder bij haar kindje,
Houdt luwte bij de koele schaduw wacht
En weert met zorg het stoorziek speelsche windje.