Tussen twee woestijnen

[p. 43]

Inzicht

Zo lagen nooit
uw armen om mijn hals
en zo verarmd, zo berooid
was ik nog nimmer als
toen ik voelde van u te verstaan,

dat ik niet moet ademhalen,
niet over de koude aarde moet gaan,
mij niet moet warmen aan zonnestralen,
en vrezen niet de vreemde dieren
en de duisternis;
mij niet moet laven aan de wijn
en niet oogsten het rijpe koren,

dat ik enkel u moet behoren
om mens voor een mens te zijn.