Tussen twee woestijnen

[p. 11]

Voorbijgang

Wij kunnen nimmer beveiligd wezen
voor het verlangen dat niet in vervulling gaat,
er zullen altijd tekens zijn die wij niet lezen
uit elkanders handen en van elkaars gelaat.

Gij zult verheerlijkt zijn in elk ontwaken
wanneer gij na de droom de dag begroet
die helder van mijn lust is. Geen verzaken
zal ons verblinden in de geest of in het bloed.

Waarom met eeuwigheid seizoenen meten?
Iets is wat nimmer was en wat zal immer zijn:
hoe wij, twee mensen samen, niet meer weten
wat buiten ons nog wezen is of schijn.