Magnetisch veld

[p. 86]

Eleusis

Nog levend werden alle zuilen
van het telesterion gerooid,
maar nog bloeien de rotsen
van de akropool.

Met aarde werd tarwe bedekt
die werd opgenomen zodat
zij wortel schoot en stam.
Toen zij gerijpt was
drong de glanzende man
door in de vrouw.

Gelukkig werd geprezen
wie was ingewijd.
Wie niet, was elk geluk ontzegd
tot over het orgasme van de dood.

Nu herken ik de zon van de nacht
toen gij de eerste maal
in de vuurwagen steegt,
Koré.
Nu herken ik de sterren van de dag
toen waren uw irissen blauw geworden
als de grens tussen licht en duisternis,
Koré.
Nu herken ik de maan van de morgen
dat over uw gelaat de sluier hing
van uw eigen huid,
Koré.

De zuilen hebben zich opgericht.