Magnetisch veld

[p. 85]

De Indische godin

Die woning met de witte wanden
waarop lianen als in water drijven
werd door een kleine Indische godin
verlaten toen ze ging naar de dood.

Zij was een nachtgodin
met berkehanden
haar romp gespannen naar
altijd een maanloze nacht.
Donkere bijen waren haar ogen,
een bimbavrucht haar mond:
ik zag wat van haar werd gezegd.

Toen ze stilstond ontving ze
de dood in haar hart op de punt
van de kris in haar hand.

- Dat hij het moeras van begeerte
ontkome waarin ik hem
geleid heb, rilde zij.

Zij had zich immers verrast
onder de ogief van de liefde
met de poort van sandelhout.