Magnetisch veld

[p. 40]

Magritte

‘L'empire des lumières’

Hij beliegt het inwendig licht.

Zagen we niet een beemd
vol lijsterbessen door
het negatieve vensterraam
toen het orgel nog
de koepel van uw schoot vervulde,
terwijl mijn ogen opengingen
op het ebben van mijn bloed?

En zien we daar niet eindeloos nu
het zand der verlatenheid deinen?
We lagen immers op orleaan,
uw bruidshuid bruin als schors.

Het inwendig licht beliegt ons niet.