Ik ben ik

[p. 33]

De maan en de sterren

De sterren zijn de schapen,
de herder is de maan,
ze komen als we slapen
door onze droom gegaan.
We horen zachtjes blaten,
de herder zingt zijn lied,
ze gaan niet langs de straten,
want straten zijn er niet.

De sterren zijn de lichten
ontstoken door de maan.
‘Ze schijnen na weer dicht en
dan weer veraf te staan.
Als hen de wolken doven
gaan ze vanzelf weet aan,
de sterren hoog daarboven,
ontstoken door de maan.

De sterren zijn de bloemen,
de maan is de tuinier,
we horen bijen zoemen
al is 't zover van hier.
Maar als de sterren schijnen,
dan valt de regen niet.
Toch zie je géén verkwijnen,
en ze verwelken niet.