Het huis ten einde

[p. 15]

Van de eerste lamp

Een lamp is aangeknipt.
Wees verheugd om dat licht
van de tweede zon.

Het licht van uw geboorte
tussen sprokkelmaand en maart
op een vlijmscherpe grens
bedolven onder afgestorven erica.

Het licht van mijn weg langs
een meer van smeltend ijs
de spiegel van mijn dood
waarin ik hem herkennen kan.

Knip haar aan
wanneer ik
geen duisternis meer zie.