Het huis ten einde

[p. 13]

Van de sleutel

Ik maakte sleutels
voor keldergraven
de katakomben die wij
bezoeken. Maar de sleutel die
te Laken in de serres
was verloren en die
wij vonden aan
de trap naar
een ondergrond met
verdoft geluid van regen op
bevroren sneeuw, was die van
het huis met de stengelknop van
een meloen te midden van de vloer
en een schaal met olijven.

Zo was ons geluk toen ik
een kei vond die door Mozes
als spiespunt van
de rots was geslagen.

Die sleutel hebben wij verloren
gegeven. Maar mijn dood
kent er de tanden van.
Op de sleutel van
het huis ten einde staat
uw blik gedreven.
Mijn dood bezit de matrijs.