Regelnummers proza verbergen
| |
| |
| |
XIII. Vanden Esel, ende vanden Haes.
Niemandt, en heeft soo weynigh goets, ghewis,
Die nerghens nut noch vorderlijck voor is.
Den Leeuw, in een vreemt lant sich eenmael heeft ghevonden,
Een heyr te rusten toe, hy doen begheerich was,
't Viervoetighe ghediert, liet tot hem comen ras,
Die over berch, en dal, in alderijl bestonden
5[regelnummer]
Tot hem te comen, en haer al te saem verbonden,
Sijn recht te houden staen, nu sijnde meest vergaert,
Heeft syn ghesworen eed haer al te saem verklaert,
En haer den krijch teghen de vogh'len gaen verkonden.
Den trotsen Beer doen sprack, maer wat sal ons doch baten
10[regelnummer]
Der Hasen bloode vrees, en 's Esels luyheyt snoot,
Den leeuw antwoorden hem, der Hasen snelheyt groot,
Des Esels stercke stem, verschrick'lijck boven maten:
Die komen ons, noch wel in desen krijch te baten,
D'een om te gheven moet, en d'ander, sal ons snel
15[regelnummer]
Een rassche bode zijn, dus is in yder wel
Yet wes, waer wt men nut, yet dienstelijck kan vaten.
Verklaring.
Een boos en snoode ziel, door nijdigheydt ghedreven,
Soeckt steets syns naesten schand, en denckt waer met hy kan
Vernielen, t'eenemael den recht en slechten man,
VVaer door hy middel soeckt, in haet hem te doen leven
5[regelnummer]
Van synen heersscher, door veel vals en snoode reden,
Maer dickwil het ghebeurt, dat diem' onwaerdich, acht
Voor groven bottert dom, dat beter die betracht
Al syn beroep, dan die sich roemt vol listicheden.
Esaie XXXIII.
Die syner naesten doen, altijt sal snoot misprijsen,
Om dat hy niet en is, archlistich vals en quaet,
Alleenich teghen God hy sich niet stellen gaet,
Maer sal grammoedich zijn ghestraft met groot afgrijsen.
| |
| |
Onnut in schijn, kan dienstich zijn.
| |
Coelivs.
1OP soodanighe maniere, als de Leeuw wilde 2 ghebruycken de Ezel, met de Haes. Even alsoo 3 meynde Scipio AEmilianus, als hy teghen de 4 Numantiners te velde lach, dat Cajus Metellus hem 5 in den Krijgh gheen voordeel of proffijt dede. Want 6 hy hield hem voor een rechte Geck, ende seyde: Soo 7 Cajus Metellus Moeder noch eens baerde, het soude 8 voorseker een Ezel zijn. Al wiert desen Metellus 9 voor een ongheschickt Mensch ghehouden, so is hy 10 nochtans Scipioni in de selve Oorloghe dienstich, 11 ende gantsch proffijtelick gheweest.
12‘Daer is niet, hoe slecht dat het is, of het 13 koemt al te passe.
14‘Men seyt: Alle baten helpen.’
| |
| |
| |
Van den Ezel, en de Haes.
DE kloecke Leeuw, doet groot bevel,
Als Baes, en Vooght van 't Beeste-spel;
Roept Beer, en Hert, Kameel, en Stier,
En Swijn, en Haes, en 't Ezel-Dier,
5[regelnummer]
Om sich ten Krijgh te rusten op.
De ruyghe Beer, (te kort van kop)
Die sprack: Heer Leeuw; Hoort Koninck, dwaes,
Een Ezel dom, en blooden Haes,
En passen by de Krijghers niet;
10[regelnummer]
D'een is te traegh, en d ander vliet.
VVel aen, seyd' Leeuw; Een Ezel schrickt.
De vlugghe Haes, de baen verklickt.
‘Die VVallen wacht, is alsoo goet,
‘Als die in 't Velt haes-op gaen doet.
15[regelnummer]
‘Het is vol dienst, en noodich-nut,
‘VVat goet kan doen, en quaet beschut.
Een dom, en lompen Boer, koemt alsoo wel te pas,
Als een die rend, en zeylt, en loopt alomme ras.
| |
| |
Onnut in schijn, kan dienstich zijn.
Alle dingh koemt te pas.
| |
| |
| |
Fabel XIII bij Vondel
37. De Leeuwe met d'andere dieren.
[prent]
Even also meynde Scipio AEmilianus, als hy tegen de Numantiners te velde lagh, dat Cajus Metellus hem inden krijgh geen proffijt deed. Want hy hem voor een rechte geck hield, ende seyde: So Caij Metelli moeder noch eens baren soude, het soude voorseker een Ezel zijn. alhoewel nochtans desen Metellus voor een ongeschict mensch gehouden worde, so is hy Scipioni nochtans in't selve Oorlogh zeer profijtelijck gheweest. COELIVS.
XXXVII
De Leeuw der dieren hooft beval dat alle beesten
Zich rusten tot den krijgh, de minste met den meesten.
t'langhalzighe Kameel, den Ezel en den Stier,
De Beyr, den Haes, het Zwijn, en t'wreede Panther dier,
5[regelnummer]
De Luypaert, en de Wolf, ten hove flucx verschenen,
Met al wat t'aerdrijck druckt, en voortstreed op vier beenen.
Doen sprack de ruyghe Beyr, heer Koningh! zy dy dwaes
Dat ghy ghedaghvaert hebt den Ezel en den Haes?
Die onbequaem ter krijgh schier vluchten voor de doode?
10[regelnummer]
Den Ezel is te bot, den Haes is veel te bloode.
Des Ezels dommigheyd is wijd en zijt berucht;
En t'Haesken drijft de vreese al stadigh op de vlucht.
Neen (sprack de stoute Leeuw) die twee ons nut zijn zullen:
Den Ezel schrick aenbrenght, vermids zijn eyslijck brullen;
15[regelnummer]
Het Haesken vlugh en snel, in't loopen wel gheleert,
Boodschappen zal al t'geen wat inde krijgh passeert.
‘Die om t'ghemeene beste eendrachtigh te beleyden
‘Zoo rijp is van beraet, zoo kloeck en zoo bescheyden,
‘Dat zelf d'onnutste hem oock te passe komen kan,
20[regelnummer]
‘Die zulcke 'tbeeld uyt druckt van een byzonder man.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd