De Amsterdamsche Pegasus

[p. 93]

't Loon van Cupido.

Stemme: Om een die ick bemin, &c.

SOo langh ick aessem voer

Inwendigh binnen,

So langh kan ick mijn Moer

Nimmer beminnen,

Om datse my quansuys so op ging stom'len,

Dan d'eene Meyt, of d'aer,

En maeckten 't baentjen klaer

Gut, hoorden 't eens mijn Vaer,

Hoe sou hy rom'len?

2   Nu, waer dat ick mach sijn

't En wil niet focken,

Kom ick by den Chirgijn,

Die seyt: 't sijn pocken,

't Is al mijn Moertjens schult van mijn verloopen:

Een ritse hoer en teef

Is duur ghenoegh te geef,

Ick sweer, soo waer ick leef,

Sy sal 't bekoopen.

3   Kom ick dan by een Meyt

Van onse buren,

Dan seyd' die met bescheyt,

'k En kan niet duren,

Iou aessem stinckt so seer, een mensch mach vreesen:

So is al mijn gemal

Ten lesten niet met al,

't Sy wat ick praet of kal,

't Is niet in 't wesen.

4   't Sy dat ick dicht of lees,

Of meen te singhen,

Mijn keel wort mijn soo hees,

Al wond're dinghen!

Is dat een goe natuur, een kint verleyen?

Neen seker, want ick magh

Nau rusten nacht noch dagh,

Ick niemant oyt ontsagh,

Nu moet ick schreyen.

5   Mijn hooft, mijn buyck, mijn goedt,

't Is al bedurven,

Ick heb noch lust, noch moedt,

Waer ick ghesturven:

Doctoren segghen ront; daer is geen raet toe.

Wel wat is mijn begin?

Staegh leyt in mynen sin,

Komt dit door sotte Min?

Ick nimmer quaet doe.

6   Mijn Vaertjen pleegh wel eer

Te segghen: Vryer.

[p. 94]

 

Vry was ick, maer nu weer

 

Een arme Stryer,

 

Be-ooghden hy 't maer eens 't ellendich leven;

 

'k Meen dat hy kryten sou,

 

En maeckten groote rouw,

 

Mijn Moer wel smyten sou,

 

Iae schoon begeven.

 

 

 

7   Aers is dat haer niet schort

 

Dan ronde schyven,

 

Sy doet mijn eer te kort,

 

Deur vals bedryven:

 

Wie isser die sijn kint soo sou vervoeren?

 

Niemant ter werelt niet,

 

Die om 't genuchtje, siet,

 

Sijn lust sou door 't geniet

 

Slijten by hoeren.

 

 

 

8   Nou Moertjen, dan voor 't lest,

 

Sel ick jou schuwen,

 

En myen als de pest,

 

Met angstigh gruwen:

 

Maer denckt eens in jou geest van 't snood bedryven,

 

Dat ghy soo braven quant

 

Soo helpt ter haest van kant,

 

Foey Moertjen! jy hebt schant

 

Van 't vuyl bedryven.

   Een in 't Hart.

Eynde van Cupidoos dartelheydt.