De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
Stemme: La Princesse.
O Min! ô wreede Minne!
Wat zijt ghy stuurs van aert,
Ghy woelt en quelt de sinnen,
Als een twee-snydend' Swaert,
Eylaes! eylaes! ô al te wreet,
Gedenckt Min u gesworen eedt.
De gulde zael
Weet u schijn-deught t'eenemael.
2 Loochent ghy nu de woorden?
Loochent ghy nu de daet?
Gheen vleyery en hoorden
Beheeringh in u staet:
Maer jonnen eendrachtige vree
Tusschen (eylaes!) verscheyde twee,
Indien ghy 't doet
Soo verkrijght ghy loon tot boet.
3 Min, dan sal ick u vyeren
Op 't roockende altaer,
Schaepjens met roosjens çieren,
En slachtens' u te gaer:
Iae doen, ter eeren de konst en lof,
Verconden, hoe verstant en stof
In uwe geest
Heeft verwond'rings-vlamme meest.
4 Om 't hooft sal ick u hechten,
Tot een verweende trans,
Op u getoyde vlechten,
Een frisse lauw're-krans:
Doet 't geen 't hart u heeft voorgeleyt:
Gebruyckt in 't minst geen tegenheyt:
Doch vryelijck bromt,
Roept: mijn Lief, mijn Engel, komt.
| |
[pagina 64]
| |
5 't Is waer, ghy mooght nu seggen:
Hoe zijt ghy dus ontsint?
Ghy ginght te recht uytleggen,
Dit niet eens onderwint,
Scheyd' af in tijts, eer 't is te spae,
En volght dit voor-gebeelde nae,
Vrijt uws gelijck,
So van deught en reden-rijck.
6 Sal ick, Min, dan begeven
See ed'le Parragon?
O Lusthof van mijn leven!
Ach! dat mijn ziel u won:
Medoogentheyd toont nu ter tijt,
't Gesegh, Min, acht ick niet een mijt,
Haer blijf ick trouw
De vermogen grootse Vrouw.
7 Princesje, geen achterdencken
Wilt hebben vande Guyt,
Hy toont maer een soet wencken,
Slaet vinnigh achter uyt:
Hy tuylt, hy drijft met my de spot,
Daer ick om wensch, dat 's het genot
Van u, o Schoon'!
Geeft u Slaef doch eenigh loon.
|
|