De Amsterdamsche Pegasus

[p. 52]

Lof-Liedt in 't Amoureus,

Stemme: Cupido, geeft my raedt, &c.

AErtsche Prinçes! die met u pracht en praels ghefloncker
Ontmant eens mensche breyn, maeckt den hov'lingsen Ioncker
Een kint, geen kint, maer eer, onwetend', dol, en bles,
Treft het verliefd gemoed, ey soete Tooveres!

2   Als ghy met u gewaed' het hof comt door braveren
In ritselende zijd', in Coninglijcke kleren,
Die eens met u gesicht aendachtich word' begluurt,
Is, of syn swacke ziel aem-tochtigh leyt bemuurt.

3   De hayren van u hooft strickt ghy soo deur malkand'ren,
Die weet ghy dagh en uur van snoeren te verand'ren,
En vlechtse als een Crans soo schoon, soo waerd' ten toon,
Dat yeder die u siet, dees dracht is ongewoon.

4   U wangen bloosend'-root en hebt ghy niet bestreken
Met eenich vermelioen, om 't minnend' hart te breken,
Noch ghy gebruyckt geen kruyt, het welck soet-geurigh ruyckt:
Natuur u soo begaeft, in u deught elck ontluyckt.

5   Het aensicht net besneen, de neus, de mond, de tanden,
De lipkens als een kars, de wel-vol-toyde handen,
Het lichaem soo verçiert, dat selfs de groote Godt,
En Goden t' eenemael in 't wesen syn versot.

[p. 53]

 

6   De wel-geschapen le'en vertoonen haer so aerdigh,

 

Dat yemant die t be-ooght, die seyt: voorwaer s'is waerdigh

 

Een Coningh, Prins, of Vorst, dat om haer courtoysy:

 

Dan ick leef nu gerust, ick min haer, sy mint my.

 

 

 

7   Eerbiedigh met ontsagh, komen gedienstigh groeten,

 

Door liefdens-kosery, soo buyghen voor de voeten

 

Veel Ed'len als verblind', doch sy acht gheen gevley,

 

Maer geeft de reden plaets voor 't janckende geschrey.

 

 

 

PRINCE.

 

8   Goddinne die ick roem! u Ieught en lentens Iaren

 

Syn waerlijck op het soetst' van 't lieffelijck vergaren:

 

Als 't u mogende vrou bevallijck valt geheel,

 

Wench ick, en anders geen, tot myn volkomen deel.