De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 30]
| |
Stemme: Plustost que je te dis la cause, &c. DOolt Schaepjes, laet my rusten,
En snoept de spruytjens of,
Die den dagheraet kusten,
Ontrent ons Leuser Hof:
En laet my hier
By dees rivier
Nu verbeyden mijn Goddin,
Die op den dagh
Haer meest wel plach
Te baden waer ick nu bin.
2 Ghy gladde Reemse baertjes,
Een spiegel van 't geboomt,
Mijn Nymphjens soete kaertjes,
Ay! hoort nu onbeschroomt
Mijn ruys-Pijps Liedt,
Ter eer u Vliet
En mijn Nimph', mijn Harderin,
Als sy haer baed,
En my versaed,
Oock u, en het Woud niet min.
3 Wat denckt ghy schoone stroompjes
Als ghy mijn Lief omringht?
Dan dertel, dan wat loompjes,
En is 't geen Sterr' die blinckt?
Haer naeckte le'en,
So schoon besneen,
V bekoren, meen ick wel
Oock de God Pan,
Satyrs en Silvan,
Met Silenus haer gesel.
|
|