De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 29]
| |
Stemme: Nerea, schoonste van u Geburen, &c.
Cali.
WAt maeckt Urania aen 't treuren?
Weest, weest gegroet, mijn waerste sus
Uran.
Ick kom van by des Aemstels deuren,
En groet u met een soete kus.
Cali.
2 Wat saegdy daer ons doch voor wonder
In so weeldighe rijcke stadt;
Waer den handel het al houd onder
Wat Poësy daer voormaels hadt?
Uran.
3 Wat, niet! dan logh en drogh regeeren,
En alles wat men dencken kan,
Dat de handelaers liefst' begeeren,
Daer haer gewin en schat komt van.
Cali.
4 Hoe gaet het met ons rymerijen?
Uran.
Och! slechtelijck en gantsch veracht!
Cali.
Ick hebber nochtans die my vrijen.
Uran.
Ia weynigh, en die noch verdacht.
5 Het schijnt men wiltse heel wt roeyen
Die u, of my besinnen maer:
Wat plach 't geestlijck rym te bloeyen!
Nu is die heel vergeten daer.
Cali.
6 Waer sijt ghy o Traghedy bloedigh?
Waer is, waer is, dyn oude eer?
Waer sijt ghy oock Comedy moedigh?
Ach! ick en sie u nerghens meer.
Uran.
7 Ick heb myn ampt aldaer gaen sluyten,
En stack myn hand in 't grundel gat,
(Den God Apollo bleeffer buyten)
Mijn vinger droop van 't gulde nat.
Cali.
8 Ick wil het selfde daer beginnen:
Gheeft, gheeft, Apollo my verlof,
En rymt dan rymers dol van sinnen,
Maer voor al neemt van my geen stof.
|
|