De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
Stemme: Amarrilli mia Bella.
AMarill, Amarillis, Mijn soete, soete hart,
Ach! eens u wil is,
My te helpen uyt dees smart:
Goddin genaed!
laet eens u ooghjens gonstigh,
dalen op my jonstigh,
Die 's Hemels lot heeft tot een slaef gegeven,
Amarilli, Amarilli, Amarilli, mijn leven.
2 Goddin, let eens op mijn klacht,
En neemt dit segghen aen,
Dat mijn vlugg' gedacht
U te smeken wil bestaen.
Hoort, hoort, d'ellend! en siet wat droeve minne
My so queld van binnen;
Daer u schoon oogen my toe hebben gedreven,
Amarilli, Amarilli, Amarilli, mijn leven.
3 Des daeghs sweeft ghy my om 't hart,
En 's nachts neemt ghy mijn rust,
Die vol pijn en smart
In mijn nimmer word geblust.
Ach Goddin! ay laet! laet u Slaef niet sterven,
Die om u te werven,
Hercules selfs, ja de Helle sou doen beven:
Amarilli, Amarilli, Amarilli, mijn leven.
|
|